Özel Bireyler ve Aileler Dayanışma Derneği Başkanı Huriye Poyraz’ın bir sözü geldi aklıma:
“Bizim her şeyden önce iyi insana ihtiyacımız var.”
Ve bazen o iyi insanlar, şehirden sessizce giderken, arkalarında gözyaşlarını tutamayan kalpler bırakırlar. Kastamonu’da, Özel Bireyler ve Aileler Dayanışma Derneği’nin yüreklere dokunan iki güzel insana veda programı vardı.
Biri Emniyet Teşkilatı’nda, diğeri Jandarma Komutanlığı’nda görevli; ortak yanlarıysa, dezavantajlı insanların dertlerini kendi dertleri bilmeleri, çözüm için gece gündüz demeden çalışmaları ve kalplerinin güzelliğinin yüzlerine yansıtmış olmalarıydı.
Onlar: Polis Memuru Hilal Yılmaz ve Astsubay Semanur Saygılı.
Özel Bireyler ve Aileler Dayanışma Derneği’nin Mutlu Kafe’de organize ettiği veda buluşması, isminin aksine buruk bir mutluluğun ev sahibiydi. Bu iki özel insan, görev yerlerinin değişmesiyle Kastamonu’ya veda ediyordu. Astsubay Semanur Saygılı, doğu görevi için Van’ın Erciş ilçesine, Polis Memuru Hilal Yılmaz ise Kars’a tayin olmuştu.
Destek Bölük Komutanı olarak görev yapan eşi Jandarma Üsteğmen Nadir Buğra Saygılı ile birlikte Kastamonu’ya veda eden Semanur Saygılı şöyle seslendi salona:
“Görevimi gururla yaptım. Bu süreçte Huriye Hanım’ı tanıma fırsatım oldu. Özel kardeşlerim ve abilerimle çok güzel günler geçirdim. Buradan gidiyorum ama yüreklerimiz bir…”
O sadece görevini yapmadı; toplumun kanayan yaralarına parmak bastı. Aile içi şiddet, çocuk istismarı gibi hassas konularda farkındalık yarattı. Kimi zaman bir çocukla gülümsedi, kimi zaman bir annenin gözyaşını sildi. Jandarma sevgisini çocuklara aşılamaya çalıştı, kişisel güvenliklerini öğretirken onların kahramanı oldu. Broşürler, seminerler yetmediğinde; kalbine sığdırdığı yaratıcı etkinliklerle hep hatırlanacak izler bıraktı.
10 yıllık meslek hayatında, son 3 yılını Kastamonu’da Aile İçi Şiddet ve Çocuk Kısım Amiri olarak geçiren Saygılı, “Kadınların kalbine dokunabildim. Bu görevi çok sevdim” derken gururluydu. Ve gözlerindeki ışıltı, işini bir meslekten öte, bir misyona dönüştürdüğünü gösteriyordu.
Polis Memuru Hilal Yılmaz ise Toplum Destekli Polis Şube Müdürlüğü’nde tam yedi yıl boyunca görev yaptı. Mesleğe ilk adım attığında bu birimin tam olarak neyi kapsadığını bilmiyordu ama zamanla her etkinlik, her yüzleşme ona bu görevin kutsallığını öğretti.
Konuşmasında şu cümleleri kurdu:
“Ailem gibi oldunuz. Umarım gittiğim yerde de sizin gibi iyi insanlarla karşılaşırım. Hepinizi çok seviyorum. Kars’ta bir eviniz var; hepinizi beklerim.”
Hilal Yılmaz’ın bir yılı İnebolu’da, altı yılı Kastamonu’da geçti. Genciyle yaşlısıyla, annesiyle çocuğuyla bir şehrin kalbine girmeyi başardı. O akşam duygularını bastıramadı. Cengizhan’ın ağlamasına daha fazla dayanamayınca, onunla birlikte gözyaşlarını serbest bıraktı.
Gecede Etyemez Köyü İmamı Abdullah Horuz’un duası yankılandı. Sonra pasta kesildi. Özel bireylerin annelerinin özenle hazırladığı yemekler paylaşıldı.
Kastamonu İl Jandarma Komutanı Albay Zafer Özden ve İl Emniyet Müdürü Kayhan Ay’ın katılımıyla onurlandırılan bu buluşmada plaketler takdim edildi.
Polis ve jandarma kıyafetleri giymiş özel bireyler, bu vedayla hüzünlenirken, bir yandan da çocuk kalplerinin en güzel meziyetiyle hemen gülümsemeyi başardılar. Polis Memuru Ali Durmuş "abi"lerinin varlığı yüreklerine su serpti.
Ayrılık gözyaşlarını gören Emniyet Müdürü Kayhan Ay, devletin sürekliliğini hatırlatarak şu anlamlı cümleyi kurdu:
“Görevler değişebilir. Biz görevimiz gereği burada olmasak da, kurumlarla birlikte bu çalışmalar hep devam edecek.”
Ve o gece Huriye Poyraz içini döktü:
“Eskiden çocuklar ‘uslu dur, polis gelir’ diye korkutulurdu. Ama şimdi Ali Bey’le, Hilal Hanım’la okulları gezerken çocukların polisleri nasıl çok sevdiğini görüyorum. Kayhan Müdürümüz ve Zafer Komutanımız böylesine yoğunken bile bizi kırmayıp, geldiler. Onlar her zaman bizlere yakınlar, yolda giderken özel bireylerimizi görünce durup hal hatır soruyorlar.”
Kastamonu, iki güzel yüreği uğurlarken sadece bir veda etmedi.
İyiliğin, merhametin, samimiyetin yansıdığı iki aynaya “hoşça kal” dedi.
Polis Memuru Hilal Yılmaz ve Astsubay Semanur Saygılı’ya yürekten sevgilerle veda ederken, onları böylesi anlamlı görevlere layık gören, yönlendiren, yolunu açan İl Jandarma Komutanı Albay Zafer Özden ve İl Emniyet Müdürü Kayhan Ay’a da teşekkürü bir borç biliyoruz.
İyi insanlar yanımızdan uzaklaşırken, arkalarında sadece boşluk bırakmazlar.
Onlar, iyiliğin bulaşıcı gücünü de miras bırakırlar. Ve biz o mirasa sıkı sıkı sarıldıkça, hiçbir şey kaybolmaz. Yolları açık olsun.
