Gitmek istiyor genci yaşlısı, okumuşu cahili, genci yaşlısıyla şehrin epey bir ahalisi…
Burada doğanı da sonradan konanı da.
Gökyüzü mü basıyor?..
Yer mi yarılıyor?
Varlıklısı kaçıyor…
Yoksulu göçüyor.
Terki diyar yaşı düşüyor…
Gözünü açan burada üşüyor.
Nüfus artışını ummak ham hayal…
Umulmayan başa geliyor.
Yerlisi yerinde durmuyor ki…
Yabancısı memnun ola.
Otobüsler kalkıyor katar katar…
Dönüşü olmayan seferler.
Gidenler pek mutlu…
Niye dönsün seferinden?
Nasıl çoraklaştı burası?..
Yağmur ne diye küstü?
Oksijeni bitik…
Ciğerleri yitik.
Burada doğdular…
Buralı olamadılar.
Buralı olanlar…
Burayı anlayamadılar.
Not: Rahat bir 12-13 senesi var…
Şehrimizde “Engelsiz Yaşam Merkezi” kurulmasına dair feveran yazılarımın.
Ben nerden bileyim…
Engelli bireylerden, daha doğrusu, engelli bireylerin ailelerinden gelen talepti bu.
Annelerin isteğiydi daha doğrusu…
Engelli evlatlarının öğrenerek ve eğlenerek zaman geçirebilecekleri bir mekan istiyorlardı.
Hükümet farklı illerde ilk örneklerini birbiri ardına hayata geçirmekteydi…
Biz de istiyorduk.
İçinde farklı sosyal mekan ve donatıları ile bir kompleks…
Yüzme havuzundan kütüphanesine kadar.
2010’lu yıllar, bir sivil toplum örgütünde engelli bireylere dair ülkemize örnek projeler hayata geçirdiğimiz döneme tekabül ediyor, “deli” gibi çalışıyorduk…
Engelli bireylere toplum liderleri olma yolunda destek veriyorduk.
Senelerce süren çalışmalarımızda birlikte çalıştığımız gençlerin ileriki yıllardaki başarıları hala göğsümüzü kabartıyor…
Kimleri tanıdık bu sayede kimleri.
2012 yılında ilimizdeki engelli bireylerin envanterinin çıkarılmasına dair projemiz dönemin dernekler müdürlüğünden geri döndü, konu ile ilgili yekun kamu kurumlarının proje ortağı olmasına rağmen hem de, elinin tersiyle itti o dönemki yetkililer…
Yazıklar olsun.
Kastamonu’da bugün “engelli envanteri” yok…
Yeminle yok.
Her neyse…
2013-2014 gibi, o dönemki “sosyal hizmetler müdürlüğüne” gittik, müdür ile görüştük, şehrimize “engelsiz yaşam merkezi” talep ettik.
Konudan dönemin valisinin bilgisi vardı…
O göndermişti zaten.
Ülkemizdeki örnekleri masaya koyduk…
Kastamonu’ya da yapılması gerektiğinin altını çizdik.
Dönemin müdürü “laf olsun” minvalinde dinledi…
“Estek köstek”.
Ağzından kaçırdığı bir cümle görüşmemize nokta koydu…
Şehrimizde o kadar komple bir yapıya gerek olmadığını son derece amiyane şekilde dile getirdi.
“Başka şehirlerde var ya” dedik kalktık…
Kastamonu’ya harcanacak bütçeye yazık olurmuş.
Her sene, güncel konu bulamadıkça, yazdım…
Dedim de dedim.
“Yılan hikayesi” derler ya…
Çorba oldu mevzu.
Milletvekili Fatma Serap Ekmekci müjdeyi verdi…
“Engelsiz Yaşam, Bakım ve Rehabilitasyon Merkezi” ve “Gündüzlü Engelli Bakım Merkezi” projesi 2024 yatırım programına alındı.
Olmazsa olmazdı…
Emek verenler var olsun.
