Yılın son günündeki köşe yazıları genellikle geçmiş yılın muhasebesi, yeni yılın ilk satırları ise dilek ve temennilerden oluşur, aslına bakarsanız ikisinin de özgül ağırlığı yoktur…

Gönle tesellidir.

Bile inana yazılır yine de...

Suya yazılsa daha evladır maliyet namına.

“Muhasebe” yazıları geçmişe dairdir…

Olan olmuştur neticede.

Bilanço vardır dosyanın içinde…

Kapağını kaldırsan bir dert.

Hangi giden geri dönmüş…

Kum saatinin tanelerini üst hazneye üfleyecek nefes yok.

“Geçmişten ders alınsa”…

O kabiliyetimiz yok.

Tarih hep tekerrür…

Usanmadan, bezmeden, bıkmadan deneyimlemeyi sürdürüyoruz.

Aynı yoldan geçiyoruz…

Dilimizde aynı kekremsi tat.

Geleceğe dönük “dilek ve temenniler”…

Akşam olmadan sararan gazete sayfasında buhar olur uçar mürekkebi.

Bir yoksul yolcunun üzerinde domates kestiği, bir somun ekmeğe soğanla katık ettiği bir tabak olmuşsa gazete, ne ala…

En azından döktüğü tuz yaranın zehrini alır.

(Yarayı tütün uyutur…

Tuz tedavi eder.)

Ancak yine de lazımdır yeni destedeki 365 günden şans ummak…

Son eldeki ziyanı çıkarmak.

Kaybedenlerin umududur her yeni yıl…

Masanın ortasındaki şapkadan hep tavşan çıkar.

Kaçar gider tavşan…

Ardından bakakalır yaşlı gözlerle yeni yıldan fayda uman.

Not: “2023”…

Önemli bir yıldı.

Cumhuriyetimizin 100’üncü seneyi devriyesiydi…

Kastamonu’nun “100 yılda neler yaptığını” ne saydık ne de ölçtük.

Gayretimizi bırak…

Fikrimiz bile olmadı.   

Koskoca 100 yılın hesabının izahına bakmadık…

Merak dahi etmedik.

Geçmiş yüzyıla kayıtsız kalındığında…

Gelecek yüzyıla objektif tutmayı ummak zaten hayalperestliğin daniskası.

Nehrin içine düşmüş dal misali…

Sahili seyre dala dala akıntıya teslimiz.

“Strateji” uzun vadeli bono…

Günlük işlem gördüğümüz hisse senedi planlarımız dahi yok.

Yarından bihaber…

“Umut etmek” için evvela “hayal etmek” lazım.

Hayalsiz…

Çelik misali hissiz.

Neyi üretmeyi hedefliyoruz?..

Hangi alanda model olmayı kafamızda kuruyoruz?

“Bilim” alanında misal…

2023’te neydik, 2024’te ne olacağız, dünya mirasına ne katacağız?

 Eğitim ve öğretim…

“Pisa” kulemizin belini doğrultmaya meylimiz var mı?

Hiç kandırmayayım ne kendimi ne de okuru…

Kamuda böylesi hassasiyetler namevcut.

Yine de bir dilek çekeyim tavşanın avucundan…

2024 kadınların ve girişimcilerin yılı olsun ilimizde.