Sahilimizi fırtınanın sebebiyet verdiği “deniz taşması” vurdu, “doğal afet” deyip geçelim iyisi mi, “fail” olarak insan izini tamamen silip atalım dosyadan…
Deniz bu neticede, fazla söze hacet yok, “afet” işte.
Devletimiz tüm hasarı karşılar olur biter…
Yeni bir afete kadar kafa rahat “uyuruz”.
“Azdavaylı Safiye” dinledim sabah sabah…
Şarkının ismi “İnebolu’dan kum gelir”.
“İnebolu’dan kum gelir / Mermer taştan su gelir / Sen orada ben burada / elimizden ne gelir?”…
İlk dörtlük bu şekilde.
Elektrobağlamanın tahakkümünden kurtulabildiği kadarıyla kemane muhteşem…
Videosunu izlerseniz sahne koreografisi de elveriyor.
Türküler “sosyal şahittir”…
Yerine göre kitapların yazmadığını türküler söyler, “resmi tarih” var ama “resmi türkü” yok, ne olmuşsa o var halkın dilinde.
Aynı türküyü “Azdavaylı Güldane-Kemaneci Kemal” yorumundan da dinleyebilirsiniz…
“Kemane” tam kulak pası silici cinsten.
Türkülere konu olan bu “İnebolu’dan kum gelir” hadisesi ne peki?..
İnebolu’nun kumu ne diye meşhur?
Fotoğrafta boylu boyunca “Boyranaltı” sahilini görüyorsunuz…
Olabildiğine “kum denizi”.
İşte o kum, o billur deniz kumu, seneler boyu inşaat kumu oldu…
Ha babam taşı babam taşı.
İzinli yahut kaçak…
Römork römork kum.
Azdavay’a kadar taşındığına göre İnebolu kumu…
Bölgedeki yapılaşmayı epey bir ayağa kaldırmış besbelli.
Boyranaltı’dan kum çekildikçe…
Denize yol açıldı.
Suyun ucu anayola yapıştı…
“Sıfırlandı” diyelim.
Sıfırlanınca…
Denizden şehri korumak için taş duvar gerekti.
Vatandaşın açtığı yarayı…
Pansuman etmek devlete düştü.
Deniz kumunun inşaatta kullanılması bir fecaat…
Sahili ve dolayısıyla şehircilik planını bozmak ayrı fecaat.
Bugün ödediğimiz faturanın hesap dökümü evvel vakte gidiyor…
Türkü aynen bunu söylüyor.
Not: İnebolu’nun medarıiftiharı Mustafa Fakazlı albümünden geldi bu fotoğraf…
“1925” yılı.
Deniz ayrı güzel…
Şehir ayrı güzel.
Bu haliyle kalaydı…
İnebolu bugün “turizm rekoru” kırardı.
Değil Avrupa…
“Dünya şehri” kimliği ile işlem görürdü.
İnsan eli dokunduğu yeri yakıyor…
Kavuruyor.
Ah İnebolu…
Vah İnebolu.
Not 2: “Köçek”…
“Kastamonu kültüründe yok” diye diye kendimizi paralıyoruz.
“Komşu illerden sirayet” vesaire…
Gerçi, o komşu iller de, vaktiyle Kastamonu vilayeti içindeydi.
Türküler, iddialarımızın tamamen tersini söylüyor, gösteriyor…
Parçalı Kastamonu coğrafyasının en azından bir bölümünde “köçek” var.
Kabul etsek de…
Etmesek de.
