The Globe gazetesinin 4 Kasım 1929 tarihli nüshasında yer alan habere göre, Kastamonu’da çoğu başörtülü köylü kadınlardan oluşan yaklaşık 2.000 kadın işçi greve gitti. Türkiye Orman İşletmeleri Şirketi’ne bağlı olarak çalışan bu kadınlar, erkeklerle aynı işi yapmalarına rağmen günde sadece 25 kuruş ücret alıyorlardı. Erkek işçilerin aldığı ücretin yarısından azına denk gelen bu ödeme karşısında kadınlar eşit ücret talebiyle iş bıraktı.
Grevin etkisi büyük oldu. Kadınların kararlı direnişi sonrası, şirket yetkilileri talepleri kabul ederek kadın işçilere ilerleyen dönemde erkeklerle aynı ücreti vereceklerini taahhüt etti. Böylece Kastamonu’da gerçekleşen bu grev, Cumhuriyet tarihinin kadınlar tarafından gerçekleştirilen ilk işçi direnişi olarak kayıtlara geçti.
Kadınların bu örgütlü mücadelesi, yalnızca bölgesel değil, ulusal düzeyde de emek tarihine iz bıraktı. Osmanlı döneminde 1839 ve 1851 yıllarında Bulgaristan topraklarında kadınların başlattığı makineli üretime karşı tepkiler, 1876’da Feshane’deki yürüyüşler ve 1910 Bursa ipek grevleri gibi hareketlerin devamı niteliğindeki bu eylem, Anadolu kadınlarının sınıf bilinci ve dayanışmasını da açıkça ortaya koydu.
Tarihçilerin ifadesiyle, Kastamonu’da yaşanan bu direniş, sadece bir ücret mücadelesi değil, aynı zamanda kadınların çalışma yaşamındaki eşitsizliğe karşı verdiği ilk büyük savaşlardan biri olarak anlam kazanıyor.
